Tip:
Highlight text to annotate it
X
Momento de reflexión
O espírito de abandono
(Madre Esperanza)
A CORREA ESPERANZA naceu en España en 1893.
En 1951 funda en Roma, a Congregación dos 'Fillos do Amor Misericordioso'
Morre en Collevalenza. (Italia) en 1983.
O Papa Xoán Paulo II, despois de recoñecer as virtudes heroicas dela,
no ano 2002 proclamouse a Venerable.
O proceso de beatificación está seguindo o curso normal.
Pensamentos da Madre Esperanza
"Non estamos entregados ao azar,
pero estamos nas mans previdentes e paternas de Deus!
Non caiais no erro de pensar, como moitos,
que a doutrina do Salvador non é senón unha escola de virtudes e perfeccións morais,
como a doutrina dos sabios;
nin caiais no erro de pensar que cada un estea libre de seguir ou practicar esta doutrina
conforme guste ser virtuoso ou non.
Non! A palabra de Cristo, non só revela o ideal de perfección,
pero manifesta tamén o que Deus quere que nós sexamos.
E esta vontade constitúe a suprema lei do Universo,
así na orde moral, como na física. E a esta voz, ninguén pode resistir.
Dar-se ao noso Deus é o FIAT PERPETUO no medio de todo o acontecemento;
é o desexo simple e filial que se realice en todo a vontade de Deus;
é o abandono completo as disposicións do Bo Jesus;
é deixarse levar por el como o neno ao colo da nai.
O amor infinito de Deus é un verdadeiro descanso que adereza.
Canta paz experimenta pensar nel!
Se pensásemos que todas as circunstancias da nosa vida
están permitidas ou queridas por este amor infinito de Jesús,
non nos entregariamos tan facilmente á inquietude e á perturbación.
Fai-se, ó meu Deus, a túa divina vontade, aínda que moi me custe.
Fai-se, ó meu Deus, a túa divina vontade, aínda que eu non a comprenda.
Fai-se, ó meu Deus, a túa divina vontade, mesmo cando eu non podo ve-la.
Deus non quere, non permite algo que non sexa para o noso ben!
Todo vén da man de Deus, noso Pai,
que é digno de ser amado cando permite a dor, como cando envía a alegría.
Non debemos preocuparnos-nos con posibles males futuros
e tan pouco aflixir connosco antes de que acontezan,
porque isto significa perder tempo con cousas que quizais nunca se celebrarán.
Ningún sufrimento nos pode ocorrer que non antes pasado polas mans do noso bo Deus
e sen que el o permita a nosa vantaxe eo noso ben.
Teñamos unha confianza filial e libre de todo o temor na Infinita Providencia de Deus
que nos envolve por todas as partes.
As nosas obras serán boas só nelas non hai nada contrario á vontade de Deus,
ao seu amor, a súa tenrura e á abnegación que el amosa a nós.
Conceda nos, o Bo Deus,
por todo o tempo de vida que nos concede que non cumpramos outra cousa se non a súa divina vontade,
mesmo cando se fai difícil.
Meu Xesús, Amor Misericordioso, toma o meu amor!
Constrange-me a facer sempre e en todo momento a túa Divina Vontade.
Estou convencida de que o estar unida a ti eo facer o que ti queres é a cousa máis amable!
Estou convencida aínda que amarche con predilección é a cousa máis doce e máis digna que podo desexar.
Coas palabras:
"Sexa feita a túa vontade, aquí na terra como no Ceo"
pedimos que a vontade de Deus sexa feita en todas as criaturas.
Pedimo-lo con firmeza e perseveranza, con pureza e perfección e pedimos de cumprir-la
nós mesmos de todos os xeitos e en calquera camiño a coñezamos.
Dáme, oh meu Xesús, unha fe viva e fai que observe os teus divinos mandamentos
e que, co corazón cheo da túa caridade, execute sobre os camiños dos teus preceptos.
Faime saborear a suavidade do teu espírito e de fame de cumprir a túa Divina Vontade
para que che sexa sempre aceptada e agradable a miña pobre servizo. "
Irmáns, era así que a Madre Esperanza vivía o total abandono no Corazón misericordioso de Xesús! Imitemo-la!
+ A bendición de Deus todopoderoso, Pai, Fillo e Espírito Santo descenda sobre vós,
vertedura espírito de abandono no voso corazón e permaneza para sempre. - Amen.