Tip:
Highlight text to annotate it
X
Momento de reflexión
Introdución á vida devota
(De San Francisco de Sales - Doutor da Igrexa)
Na creación Deus ordenou ás plantas que producisen os seus froitos, cada cal segundo as súas especies:
do mesmo xeito ordena El aos cristiáns,
que son as plantas vivas da súa Igrexa,
que produzan froitos de devoción, cada cal segundo a súa calidade, o seu estado ea súa vocación.
A devoción debe ser exercida de xeito diferente
polo fidalgo e polo obreiro,
polo creado e polo príncipe,
pola viúva, pola solteira ou muller casada;
e non só isto:
é necesario acomodar o exercicio da devoción ás forzas,
aos traballos e aos deberes de cada persoa en particular.
Pregunta-vos, Filoteu (= amante de Deus),
se estaría certo que un bispo quería vivir na soidade como os Cartuxos;
que os casados non quixesen amasar máis que os Capuchinhos;
e que o obreiro pasase o día na igrexa como os relixiosos;
e que o relixioso está sempre suxeito a toda clase de encontros para servizo do próximo como o bispo.
Non sería ridícula, desordenada e inadmisible tal devoción?
Con todo este erro ocorre frecuentemente.
E con todo, Filoteu, a devoción non prexudica a ninguén cando é certa, antes todo perfecciona e consuma;
e cando se fai contraria á lexítima ocupación de alguén, é sen dúbida falsa.
A abella extrae o mel das flores sen lles facer mal, deixando as intactas e frescas como as atopou;
porén a verdadeira devoción actúa mellor aínda,
porque non só non prexudica calquera especie de devoción ou tarefa,
como tamén as engrandece e embeleza.
Todas as variedades de xoias lanzadas no mel se fan máis brillantes, cada cal segundo a súa cor;
así tamén cada un se fai máis agradable e perfecto na súa vocación esta é conxugada coa devoción:
a atención á familia tórnase máis paciente,
o amor entre o home é máis sincero, máis fiel ao servizo que se presta ao príncipe,
e máis suave e agradable o desempeño de todas as ocupacións.
É un erro, se non mesmo unha herexía, querer proscribir a vida devota do rexemento de soldados,
do taller dos obreiros, da corte dos príncipes, do fogar das persoas casadas.
É certo, Filoteu, que a devoción puramente contemplativa, monástica e relixiosa
non pode exercer-se en tales ocupacións, pero ademais destas tres especie de devoción,
Existen moitas outras propias para o perfeccionamento daqueles que viven nos estados seculares.
Onde queira que esteamos, podemos e debemos aspirar á vida perfecta!
Meus irmáns e irmás: Como é concreta esta lección deste santo Doutor da Igrexa, San Francisco de Sales!
Cantas esposas e nais queren practicar "grandes devocións", prexudicando a verdadeira devoción de nais e esposas!
Abandonan ás veces o marido ou os fillos, para practicaren "as súas devocións"!
Neste caso, estes membros da súa familia non contan para elas, ou moi pouco!!!
E así, o seu marido, que volve canso do traballo,
desexoso de compañía da súa muller, ou os fillos, con saudades da súa nai, atópanse na soidade.
O mesmo poderiamos dicir da "devoción" de tantos maridos.
A intención, posibelmente, será boa: tirar a muller ou o home para unha maior práctica relixiosa!
Pero, moitas veces, por desgraza, pasa exactamente o contrario.
Creo que a "verdadeira devoción" axudaría a crear máis equilibrio nas familias.
- San Francisco de Sales nos oriente o seu ensino!
+ A bendición de Deus, Pai, Fillo e Espírito Santo, fonte da verdade,
descenda sobre vós e permaneza para sempre - Amen.