Tip:
Highlight text to annotate it
X
Momento de Reflexión
Verdades que debemos saber e crer, para sermos salvos
1 - DEUS
O primeiro feito en que debemos crer, é a existencia de Deus.
El mesmo non-la revelou. Non ten razón de ser a afirmación de quen di:
"Eu nunca o vin". É falso dicir que ninguén o viu. É sinal de ignorancia teimar que nunca falou.
Non pode, con unha frase, destruír o froito dunha tradición de séculos e de estudos conscienciosos, profundos.
Sería unha ousadía, como negar a existencia do sol.
A nosa razón dinos que, se non houbese Deus, o mundo non existiría.
Se é preciso o operario para a construción dunha casa,
con máis razón hai que un creador para facer o ceo ea terra ...
En todos os tempos e en todos os países, mesmo os máis bárbaros,
os homes cren que existe Deus, Creador e Señor de todas as cousas.
Se non houbera Deus, co seu poder, onde viría o mundo? Da nada?
Pero nada, por si, nada pode; ninguén pode dar o que non ten!
NON HAI senón un Deus, nin pode haber máis dun, para que teña todas as perfeccións.
Deus sempre existiu e sempre existirá, de feito, xa non sería Deus.
Deus é un espírito puríssimo, non ten corpo,
non o podemos ver nesta vida como non vemos a nosa alma, pero está en todas partes.
El ve todo, coñece todo, até os nosos máis secretos pensamentos.
- Pero se Deus non ten ollos, como ve? - E tamén ve os nosos pensamentos?
Proba pechar os teus ollos ... Non ves nada? Aínda nada? Non ves nada?
Nin os mobles do teu cuarto, a xente da túa casa, a casa da túa terra? ...
E isto aínda que esteas lonxe, moi lonxe?
Dirás que esa forma de ver é moi imperfecta.
É verdade. Pero concordas que se pode ver sen usar a vista.
Deus perfeitíssimo non pode ser un cego. El coñece ata os teus pensamentos.
Cantas veces adivinhaste os pensamentos e os desexos dunha persoa e pareceulle che até lerse llos no rostro?
E ti es infinitamente menos perfecto que Deus.
Deus é todo poderoso, infinitamente xusto, bo, santo e inmutable; posúe todas perfeccións.
Por iso, "primeiro, Deus" - é o programa do home da fe.
Dicía Xesús: "Dade a César o que é de César ea Deus o que é de Deus" (Mt 22, 21)
II - TRINDADE: Cremos nela!
Deus non é un solitario: é comuñón de persoas. Nel hai tres persoas realmente distintas:
o Pai, o Fillo eo Espírito Santo. O Pai é Deus, o Fillo é Deus, o Espírito Santo é Deus:
non son tres deuses, senón tres persoas iguais en todas as cousas, e que son o mesmo Deus,
porque teñen a mesma natureza divina: é o que se chama o misterio da Santísima Trinidad.
Sabemos isto porque o mesmo Deus no-lo demostrou.
Ouzamos a Xesucristo, a segunda persoa da Trindade Santísima:
"Eu eo Pai somos un" (Xoán 10,30).
"Cando, porén veña o Paráclito, que eu vos mandarei do Pai,
o Espírito de verdade que procede do Pai .. "(Xoán 15, 26).
Cristo cando manda os apóstolos predicar o seu Evanxeo, di tamén en forma clara:
"Ide, pois, ensinai a todas as xentes,
bautizando-as en nome do Pai e do Fillo e do Espírito Santo ... "(Mateo 28, 19).
A distinción das tres persoas Divinas aparece clara no Bautismo de Xesús e en máis pasaxes do Evanxeo.
Tamén o sol hai: lume, calor e luz: tres cousas nunha soa.
Tres cousas ao mesmo tempo diferentes e á vez inseparables.
Pequenina imaxe, moi imperfecta, das misteriosas magnitudes que hai en Deus.
III-CREACIÓN: Cremos na creación?
Deus creou o ceo ea terra e todo o que conteñen e creouse os da nada, só pola súa vontade.
Só Deus é quen pode crear, porque isto esixe un poder infinito.
Crear é facer da nada nada, é sacar da nada;
polo que non se pode dicir, por exemplo, que un reloxeiro, que fixo un reloxo, creou un reloxo;
que un arquitecto que construíu unha casa, creou un fogar.
Sen materia prima, nada se fai, a uns hai que o cobre, a outro o ferro, a outro a madeira, etc ...
Porén o que aos homes é imposible, non é a Deus, infinitamente perfecto e poderoso ...
Bastou-lle un instante, unha palabra, un só acto da súa vontade, para facer sen traballo,
sen axuda de ninguén, sen un instrumento nin material,
esa multitude inumarável de criaturas visibles e invisibles, corporais e espirituais.
Creou os Anxos: A existencia dos anxos e probada pola Sagrada Escritura,
que fala neles moitas veces, e pola Tradición.
A Igrexa instituíu en honor deles unha festa anual, o día 2 de outubro.
Nunca pensaches na túa Anxo da Garda que che acompaña día e noite?
O propio Xesús, no Santo Evanxeo, fala nos seus Anxos máis dunha vez.
Basta lembrar o Anxo da Anunciación a Nosa Señora, os anxos da gruta de Belén,
o anxo do Horto das Oliveiras, o Anxo da Resurrección, etc.
Deus creou os astros, as plantas e os animais para beneficio dos homes.
El goberna todas as cousas coa súa Providencia.
Notemos: A autenticidade dos 4 Evanxeos non pode poñerse en dúbida. Está comprobada:
I º - Porque datan do principio da Igrexa.
2 º - Porque xa nos primeiros tempos do cristianismo, os propios heréticos e inimigos da Igrexa,
atacando a Igrexa, non só nunca atacaron os Evanxeos, pero ata se serviron deles.
3 º - Nunca ningún libro sufriu exames tan rigorosos como os Evanxeos que foron estudados máis profundamente,
palabra por palabra, por amigos e inimigos da relixión.
Isto débese confirmar a nosa confianza de que, seguindo o Evanxeo, estamos en realidade.
(Cf. "Tesouros Descoñecidos")
Os meus irmáns e irmás, fago votos que esta explicación, tan sinxelo e accesible
a todos, nos confirme sempre máis na nosa fe católica
e nos axude a comunicar-la tamén aos nosos irmáns que a perderon.
+ A bendición de Deus, Omnipotente, Uno e trino, Pai, Fillo e Espírito Santo
descenda sobre vós, confirma a túa fe e permaneza para sempre. - Amen.