Tip:
Highlight text to annotate it
X
Momento de Reflexión
Hoxe imos meditar nun tema moi importante para a nosa vida:
O perdón Cristián cura
Nas nosas oracións pedimos habitualmente pola paz do mundo.
De feito hai tanta necesidade desta balde.
Pero, moitas veces non pensamos que a paz comeza no corazón de cada home,
da nosa familia, dos nosos veciños, dos nosos parentes,
da nosa aldea, da nosa cidade.
Desafortunadamente esquecemos nos diso.
Hai familias cuxos membros non se falan desde hai anos
por causa dun discrepancia verdadeiro ou imaxinario.
Por exemplo, a noite de Nadal, para moitas familias,
é unha noite de tristeza porque ou non houbo a invitación ou,
porque foi rexeitado, para o xantar de Nadal ...
E así, pasan os anos cheos de amargura, comunicada ata,
sentímolo, aos nenos e aos netos. Que pena!
Para a nosa paz que dá a felicidade, é necesario curarmo connosco desta ferida. Como?
Co perdón Cristián.
Dúas mans que se aperta son un sinal concreto de perdón e de amizade
O gran orador Lacordaire dicía:
Queres ser feliz por un día?
- Vinga-te!
Queres ser feliz para sempre?
- Perdoa!
Queres curar-te do mal que tes "dentro"?
- Esquece!
Irmáns, escoitamos dicir
Eu non perdoa!
Si, pero o rancor queda e fai-te sentir mal.
Perdoa, pero non esquezo!
É un perdón só a medio, un «case-perdón».
Eu perdoa ... e esquezo!
É un perdón xeneroso que che permite pasar páxina.
Perdoa ... esquezo ... e escusa!
É o gran perdón que te fai feliz.
Eu perdoa e fago ben a quen me fixo mal!
É o máximo! É o perdón total que te ensinou Xesús que non só te cura pero te fai semellante a El!
Xesús dixo e fixo así:
"Se alguén che bater na cara dereita, ofrécelle tamén a outra e se alguén quere
levarte para o tribunal para te sacar a túnica, dálle tamén a capa "Mt. 5,39-40).
"Amade os vosos inimigos e orai polos que vos perseguen,
para que vos fixen fillos do voso Pai Celeste ...
Se amais os que vos aman, que recompensa haveis de ter? ...
Sede, pois, perfectos como é perfecto o voso Pai Celeste ". (Mt 5,44.46.48).
"Perdóano e seredes perdoados" (Lc.6.37).
"Amosa-te conciliador co teu adversario mentres camiñar xuntos ..." (Mt 5,25).
"Debedes perdoar non sete veces, pero setenta veces sete"? (Mt 18,22)
"Morrendo na Cruz, Xesús díxolle:
"Papá, perdoa-lles, porque non saben o que fan" (Lc.23, 34).
O perdón
Cando recibe unha ofensa, sentes-te vítima dunha inxustiza, e dis:
«Has de pagar o meu!
Non lle perdoa se non se humillar, pedindo-me escusa e reparando os danos que me causou ».
No aspecto humano, é comprensible a túa reacción!
Experimenta porén reflexionar: Deus non se comporta así contigo!
É Amor, o seu Amor é misericordioso e gratuíto.
Deus ama-te e perdoa-te non porque o merece, pero porque ofréceche de balde o amor eo perdón.
Ti, perdoando, tes a ocasión privilexiada de participar nesta súa gratuidade.
O perdón é a única forma coa que podes actuar sen facer prevalecer o teu "eu" eo teu egoísmo!
CANDO, COMO, EN QUE CONDICIÓNS?
Cando?
Xa, sen pensar dúas veces! Sen esperar que o Sol se poña sobre a vosa ira (Cf.Ef. 4,26);
sen consultar "expertos" e "amigos".
Xa! Porque, canto máis tempo pase, máis difícil te será!
Se perdoa agora, o mérito é teu; se perdoa mañá, o mérito será do ... tempo!
Como?
Con palabras sinceras e con xestos simples.
Tan só un sorriso, un sinal, unha man estendida Basta unha palabra: "escusa"!
Basta pouco; bastan pequenos sinais de amizade, sempre que sexan espontáneos e verdadeiros.
En que condicións?
Sen ningunha condición! Sen preguntar-te se es comprendido e correspondido!
Sen te apoiar en ningunha certeza ou sobre regras inflexíbeis das "barrio" humanas.
Deus perdoa inmediata-mente e sen condicións!
Comeza ti!
O perdón é a conquista máis difícil. Só o podes dar coa axuda divina, que se obteñen coa oración.
Por onde comezar? É moi sinxelo: pola túa decisión de querer perdoar.
Comeza ti! Sé ti o primeiro! Non fagas demasiados cálculos.
Vai ao encontro do teu "inimigo": lanza-te. Quere ter razón? Dáse lla!
Quere ser superior a ti? Deixa-lle esta satisfacción!
Está preparando a súa vinganza? Ti conquista o con un xesto de amor!
Convence-te que perdoar é máis importante e inclúe máis que ter razón,
Fai-te "pequeno" e che fará grande!
Acepta "perder", gañar a batalla máis árdua e empenhada!
Entón: comeza ti!
Comeza porén perdoando a ti mesmo, aceptando-te humildemente como es
e eliminando os sentimentos de culpa que te fan sufrir tanto,
É do Padre Novello Pederzini
Irmáns, perdoamos sempre ea serenidade ea paz volverán ao noso corazón e ao noso fogar!