Tip:
Highlight text to annotate it
X
A vocación explicada polo Papa
O gozo de ser xeneroso
Queridíssimos comprender que vos falo de cousas moi importantes.
Trátase de dedicarse a vida ao servizo de Deus e da Igrexa,
do facer con fe segura, con convicción madura e decisión libre,
con xenerosidade a toda a proba e sen arrepentimento.
Abri-lo teu corazón ao encontro gozos con Cristo. Pedín consello.
A Igrexa de Xesús debe continuar a súa misión no mundo.
Ao falar-vos de vocación e ao urgir-vos a seguir este camiño,
estou a ser o servidor humilde e namorado daquel amor que movía Cristo
cando chamaba os seus discípulos a segui-lo.
Tende a seguridade de que se O escutásseis e O seguísseis vos sentiríeis cheos de gozo e ledicia.
Sede xenerosos, valentes e recordai a súa promesa:
«O meu xugo é suave e a miña carga lixeiro".
Mozos: Cristo precisa de vós e chama-vos para axudar millóns de irmáns vosos salvar-se.
Abri o corazón a Cristo, á súa lei de amor;
sen condicionar a vosa dispoñibilidade, sen medo a respostas definitivas,
porque o amor e a amizade non ten ocaso.
Perseveranza e fidelidade
É doado ser coherente por un día ou por uns días.
Difícil e importante e ser coherente toda a vida.
É doado ser coherente á hora de exaltación, difícil selo á hora da tribulação.
E só se pode chamar fidelidade a unha coherencia de por vida.
O seu chamamento é unha declaración de amor.
A túa resposta é entrega, amizade,
amor manifestado na doazón da propia vida como seguimento definitivo.
Ser fieis a Cristo é ama-Lo con toda a alma e con todo o corazón
de xeito que ese amor sexa a norma eo motor de todas as nosas accións.
A fidelidade de Cristo alcanza na cruz a súa máxima e culminante expresión.
De aí que a renuncia ea mortificación sexan imprescindibles.
Sen unha ascética esixente e sen unha dispoñibilidade para O servir,
profundamente enraizada no voso corazón, sen o hábito do esquecemento de si,
sería imposible amar deberas e ocupar-se só dos intereses de Cristo.
Permite-me que vos abra o corazón para vos dicir que a principal preocupación hai-de ser a fidelidade,
a lealdade á propia vocación, como discípulo que quere seguir o Señor
cunha entrega total e unha dispoñibilidade apostólica sen condicionamentos nin fronteiras.
Só á luz desta entrega se poden afrontar os restantes problemas.