Tip:
Highlight text to annotate it
X
Nosa Señora de Fátima ea promesa dos cinco primeiros sábados
O segredo de xullo, Nosa Señora dixera:
- "Virei pedir a consagración de Rusia ao meu Inmaculado Corazón
e a comuñón reparadora os primeiros sábados ".
A mensaxe de Fátima non estaba, pois, en definitiva rematada
co ciclo de aparicións da Cova da Iria, en 1917.
O día 10 de decembro de 1925, a Virxe,
tendo ao lado o Neno Xesús, sobre unha nube luminosa,
apareceu a Irmá Lucía, na súa cela, na Casa das Relixiosas Doroteias, en Pontevedra.
Póndolle no ombreiro a man, mostrou-lle un corazón cheo de espiñas, que por outra banda.
O neno Xesús apuntaba o corazón e exhortaba a vidente coas seguintes palabras:
"Ten pena do Corazón da túa Santísima Nai,
que está cuberto de espiñas que os homes ingratos a todo momento lle cravam,
sen haber quen faga un acto de reparación para os sacar ".
A Santísima Virxe engadiu:
"Mira, miña filla, o meu corazón cheo de espiñas
que os homes ingratos a todo momento me cravam con blasfemias e ingratidões.
Ti, polo menos, ve de Mos consolar, e di que todos aqueles que
durante cinco meses, o primeiro sábado,
se confesaren, recibindo a Sagrada Comuñón,
rezaren un terzo e me fan quince minutos de compañía,
meditando nos quince misterios do Rosario co fin de Me desagravarem,
Eu prometer asistir a eles na hora da morte con todas as grazas necesarias para a salvación destas almas ".
O día 15 de febreiro de 1926, o Neno Xesús fai aparecer a Irmá Lucía,
en Pontevedra no patio que dá á rúa da mesma Casa das Relixiosas Doroteias
e preguntoulle se xa coñece a devoción á súa Santísima Nai
A vidente expúxose as dificultades presentadas polo confesor,
e explicou que a Nai Superiora estaba disposta a propagala la,
pero que aquel Sacerdote dixera que só nada podía. Xesús respondeulle:
- "É verdade que a túa Superiora só nada pode, pero coa miña gracia pode todo".
A Irmá Lucía expuxo a dificultade de algunhas persoas se confesaren o sábado,
e pediu ser válida a confesión de oito días. Xesús respondeulle:
- "Si, pode ser de moitos máis días aínda, sempre que, cando me recibiren,
estean en balde e que teñan a intención de desagravar o Inmaculado Corazón de María ".
A Irmá Lucía aínda preguntou polos que se esquecen de formar a intención ao confesarse,
ao que Noso Señor dixo:
- "Poden formalas-la na outra confesión seguinte, aproveitando a primeira ocasión que teñan de confesar".
Na vixilia do 29 a 30 de maio de 1930,
Noso Señor falou interiormente á Irmá Lucía.
Nesta ocasión, resolveu aínda outra dificultade:
"Será igualmente aceptada a práctica desta devoción o domingo seguinte ao primeiro sábado cando os meus Sacerdotes,
por xustos motivos, así concederon ás almas ".
(Do libro As aparicións de Fátima nos manuscscritos da Irmá Lucía,
de António Augusto Borelli Machado, páx 71 e 72)