Tip:
Highlight text to annotate it
X
Momento de reflexión
San Xoán MARIA Vianney
Naceu en Liao o ano 1786. Tras superar moitas dificultades, puido ser ordenado sacerdote.
Téndolle sido confiada a parroquia de Ars, na diocese de Belley,
o santo promoveu nela admirabelmente a vida cristiá,
por medio dunha eficaz predicación, a mortificación, a oración ea caridade.
Revelou especiais calidades na administración do sacramento da penitencia e na dirección espiritual,
e por iso acorriam fieis de todas as partes para escoitar os seus santos consellos.
Morreu en 1859, aos 73 anos.
Belo deber do home: orar e amar
Da catequese de S. João Maria Vianney, presbítero
"Prestai atención, os meus fillos: o tesouro do home cristián non está na terra, pero no ceo.
Por iso, o noso pensamento debe volverse para onde está o noso tesouro.
O home ten este fermoso deber e obriga: orar e amar.
Se orais e amais, tedes a felicidade do home sobre a terra.
A oración non é outra cousa que a unión con Deus.
Cando alguén ten o corazón, puro e unido a Deus,
experimenta en si mesmo unha certa suavidade e dozura que inebria, e unha luz admirable que o rodea.
Nesta íntima unión, Deus ea alma son como dous anacos de cera,
fundidos nun só, de tal xeito que ninguén máis pode separar.
Como é fermosa esta unión de Deus coa súa pequena criatura!
É unha felicidade que supera toda a comprensión humana.
Nós tornamo-nos indignos de orar, pero Deus, na súa bondade, permítenos falar con El
A nosa oración é o incenso que máis lle gusta.
Meus fillos, o voso corazón é pequeno, pero a oración dilata-o e fai-o capaz de amar a Deus.
A oración, fainos saborear anticipadamente a suavidade do ceo,
é coma se algo do paraíso descendese ata nós.
Nunca nos deixa sen dozura;
é como o mel que se derrama sobre a alma e fai que todo nos sexa doce.
Na oración, ben feita desaparecen as dores, como a neve ós raios do sol.
Outro beneficio nos trae a oración:
o tempo, pasa tan rápido e con tanto pracer, que non se sente a súa duración. Escoitade:
cando era párroco en Bresse,
en certa ocasión tiven que percorrer grandes distancias
para substituír case todos os meus compañeiros, que estaban enfermos;
e podedes estar seguros diso: nesas longas camiñadas rezaba o bo Deus,
E o tempo non me parecía longo.
Hai persoas que se submergem profundamente na oración, como os peixes na auga,
porque están completamente entregados a Deus.
O seu corazón non está dividido. Oh,.
como eu amo estas almas xenerosas.!
S. Francisco de Assis e S. Manipulación vían noso Señor
e conversaban con el do mesmo xeito que falamos uns cos outros.
Nós, pola contra, cantas veces vimos a igrexa sen saber o que habemos de facer ou que pedir!
Con todo, sempre que imos ter con algún home, sabemos perfectamente o motivo porque imos.
Máis: hai persoas que parecen falar a Deus deste xeito:
«Só teño que dicir-vos dúas palabras para estar despachado».
Moitas veces penso:
Cando vimos para adorar a Deus, conseguiriamos todo o que pedimos, se pedíssemos con fe viva e corazón puro. "
Queridísimos Irmáns e Irmás: Que fermosa predicación, sinxela e comprensible!
As palabras humildes deste santo João Maria Vianney penetran no fondo do noso corazón e interpelam connosco:
Xa pensamos algunha vez que orar é o máis fermoso deber do home?
+ A bendición de Deus, Pai, Fillo e Espírito Santo, con quen falamos cando rezamos,
fortifique en nós o don da oración e permaneza para sempre. - Amen.