Tip:
Highlight text to annotate it
X
O Inferno
Hoxe reflectidos sofre a importancia das verdades eternas, unha delas.
Meus irmáns, hai realidades que o home quere negar e,
ata sentímolo, de destruír. Escoitamos por exemplo constantemente negar,
de varias formas, a existencia de Deus,
ata nos medios de comunicación social e, sobre todo,
co ateísmo práctico que invade toda a vella Europa católica.
Quere-se negar a verdade, pero ninguén poderá! JESUS xa o afirmou:
«Eu son o camiño, a verdade é a Vida."
Existen no Antigo e Novo Testamento unhas verdades que Deus,
por medio dos seus profetas, e do propio Xesús
anunciaron e que chamamos Verdades Eternas.
Entre elas é a verdade do Inferno.
Hai hoxe unha gran tentación para nega-la, mais, por ser Eterna,
ninguén pode, nin conseguirá destruíla. É a verdade do inferno:
PERDA eterna da visión beatífica de Deus!
En 1917 como sabemos, Nosa Señora de Fátima, nunha das súas aparicións,
mostra aos pastorinhos o Inferno e varios Santos Místicos
o viron e falaron del para avisar do gran perigo de cairmos nel,
se vivir e morrer en pecado mortal.
Lembremos por exemplo, sobre todo, Santa Teresa de Ávila.
Poderemos nós estar insensíbeis ante esta Verdade Eterna,
que ninguén pode destruír porque é para sempre, como dixemos?
Poderemos nós deixar-nos caer na tentación deste mundo ateo,
no que vivimos, de a negar tamén?
Poderemos nós deixar, por respecto humano, tan frecuente entre nós,
de evangelizar os nosos irmáns cristiáns,
comunicando-lles o coñecemento desta verdades eternas do inferno?
A Virxe María, en Fátima,
mostrou aos pastorinhos o Inferno e ata díxolles:
Moitas almas van ao inferno por mor do pecado "da carne".
ELA aviso connosco.
Aceptar o AVISO DA NAI!
O que di a Doutrina Católica da Igrexa, sobre o Inferno.
Non esquezamos nunca a doutrina da Igrexa Católica
sobre esta realidade eterna. No catecismo atopamos:
"O noso Señor advirte-nos de que seremos separados del,
se descurar as necesidades graves dos pobres
e dos pequenos seus irmáns.
Morrer en pecado mortal sen arrepentimento
e sen dar acollida ao amor misericordioso de Deus
é a mesma cousa que morrer separado del de Deus para sempre,
por libre elección propia.
E é este estado de auto-exclusión definitiva
da comuñón con Deus e cos benaventurados
que se designa por palabra «Inferno". "
Máis
"A doutrina da Igrexa afirma a existencia do inferno ea súa eternidade.
As almas dos que morren en estado de pecado mortal descenden inmediatamente,
despois da morte, aos infernos,
onde sofren as penas do Inferno, "o lume eterno».
A principal pena do inferno consiste na separación eterna de Deus,
(Notemos ben, de Deus)
único en Quen o home pode ter a vida ea felicidade
para que foi creado e a que aspira. "
É máis, a Igrexa ensina aínda:
"As afirmacións da Sagrada Escritura e as ensinanzas
da Igrexa respecto ao Inferno son un chamamento
ao sentido de responsabilidade que o home debe usar da súa liberdade,
tendo en conta o destino eterno.
(Non é só Oleiros-se a liberdade é preciso sentírense responsables)
Constitúen, ao mesmo tempo, un chamamento urxente á conversión:
«Entra pola porta estreita, pois larga é a porta e espazos
o camiño que levan á perdición e moitos son os que seguen por eles.
Que estreita é a porta e axustado o camiño que levan á vida
e como son poucos os que os están! »
Como non sabemos o día nin a hora, é preciso que,
segundo a recomendación do Señor, vixiados continuamente ...) ".
E a igrexa aínda di:
"Deus non predestinado ninguén para o Inferno. (Non predestinado)
Para ter semellante destino, hai que haber
unha aversión voluntaria a Deus (pecado mortal)
e continuar nela ata o final.
Na liturxia eucarística e nas oracións cotiás dos seus fieis,
Igrexa suplica a misericordia de Deus,
«Que non quere que algúns veñan a perderse,
pero que todos se poidan arrepentir »
Irmáns é a lección da Igrexa, aceitemo-la creo e nos salvaron.